1 dzień
Wyjazd z Warszawy, przejazd do Kiejdan.
Kiejdany – urokliwe miasteczko nad Niewiażą, siedziba Janusza Radziwiłła. Pierwsze wzmianki o osadzie rybackiej pochodzą z końca XIV stulecia. Dziś miasto rejonowe liczy 28 ty. Mieszkańców i pozostaje głównym ośrodkiem kalwinizmu na Litwie.
zwiedzanie zboru kalwińskiego z kryptami fundatorów Radziwiłłów, Starego Rynku zwanego niegdyś Żydowskim z zespołem synagog, Rynku Wielkiego z ratuszem, dalej spacer ulicą Wielką z dawnym klasztorem Karmelitów i szkołą kalwińską fundacji Radziwiłłów (zwaną gimnazjum Oświecenia). (cena wstępu do krypty Radziwiłłów 5 lt., dzieci, studenci 3 lt.)
Przejazd przez okolice Laudy- zespołu zaścianków szlacheckich opisywanych w Potopie H. Sienkiewicza.
Szetejnie – Od połowy XVIII i w XIX w. majątek należał do rodziny Syruciów. W 1870 r. właścicielami wsi zostali Józefa Syruć oraz jej mąż Zygmunt Kunat – dziadkowie poety. 30 czerwca 1911 r. w miejscowym dworze urodził się przyszły noblista Czesław Miłosz. Mieszkał tam w latach 1911-1913 i 1918-1920.Okolice Szetejń i Niewiaża znalazły swe odbicie w Dolinie Issy. W 1999 r. w odrestaurowanym budynku dworskiego powstała ekspozycja poświęcona Miłoszowi oraz Centrum Kulturalne.
Opitołoki- „Chrzest otrzymałem, wyrzekłem się diabła, w parafii Opitołoki kiejdańskiego powiatu” Chrzest Czesława Miłosza miał miejsce w 1911 r. w barokowym kościele św. św. Piotra i Pawła z 1635 r., fundacji sędziego żmudzkiego Piotra Szukszty. W środku znajduje się krypta z grobami właścicieli okolicznych dóbr Szuksztów i Zawiszów.
„W Šventybrastis, u Swiętego Brodu,
Gdzie pochowani są moi przodkowie„
Zachował się drewniany kościół dzwonnicą nad samą doliną Niewiaży. Świątynia Przemienienia Pańskiego powstała w 1744 r., przebudowano ją w końcu XIX w. W 1909 r. brali w niej ślub rodzice poety, potem przychodzili z synem na nabożeństwa. Obok kościoła na starym cmentarzu znajduje się grób właściciela Szetejń Szymona Syrucia (1807-1870), pradziada poety i jego pierwszej żony.
Przejazd do Wilna.
2 dzień
Wilno- stolica Litwy. Miasto nad Wilią stanowiące nieoderwalną część historii i kultury polskiej. Spacer ulicami wileńskiej starówki w owym programie głównie akcentuje na miejsca związane z Czesławem Miłoszem. Jednak nie zostaną pominięte inne tradycyjnie odwiedzane zabytki odzwierciedlające mozaikę historii narodów i kultur zamieszkujących w Wilnie.
Ostra Brama – Symbol duchowy Wilna,
Cela Konrada- Klasztor Bazylianów, w którym był więziony Adam Mickiewicz i gdzie się toczy akcja III części Dziadów, stał się w okresie międzywojennym siedzibą Związku Literatów Polskich. W tym miejscu debiutowały Żagary.
Cerkiew prawosławna św. Ducha- miejsce spoczynku błogosławionych trzech męczenników Antoniego, Jana i Eustachego
Uniwersytet Wileński- Założony w 1579 r. przez Stefana Batorego,gdzie studiowali Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Czesław Miłosz, wykładał Joachim Lelewel, a w kościele akademickim św. Janów organistą pracował Stanisław Moniuszko.
(wstęp na dziedzińce uniwersytetu i do kościoła św. Janów 5 lt, wypada dzień roboczy można ze wstępną rezerwacją zwiedzić Osbserwatorium astronomiczne oraz bibliotekę uniwersytetu, dziedzińce i kościół św. Janów – 12 lt.)
Ratusz wileński, kościół św. Kazimierza, dzielnica żydowska Wilna, kościół św. Ducha, pałac prezydencki
Wileńska Katedra pod wezwaniem św. Stanisława i Władysława, (wstęp do podziemi z kryptami grobów królewskich 9 lt.)
Redakcja wileńskiego „Słowa”-w kwietniu 1931 roku ukazały się „Żagary”, miesięczny dodatek literacki do „Słowa”. Awangardową grupę “idącego Wilna” tworzyli Bujnicki, Gołubiew, Miłosz, Jędrychowski, Zagórski i inni.
Kawiarnia Rudnickiego- ulubione miejsce spotkań bohemy wileńskiej, w tym Żagarystów, Stanisława i Józefa Mackiewiczów i innych.
Gimnazjum Zygmunta Augusta- Należało do elitarnych, co podkreśla jego absolwent (1921-1929) Czesław Miłosz:
„Gimnazja w naszym mieście dzieliły się na pierwszego i drugiego rzędu. „Dobrze” było chodzić do Zygmunta Augusta, Lelewela, do żeńskiego Orzeszkowej czy (to już nawet lepiej niż do państwowych) szkół zakonnych: Nazaretanek, Jezuitów.”
Rozgłośnia wileńska Polskie Radio Wilno-Rozgłośnia Polskiego Radia w Wilnie działała w latach 1928–1939. Gdzie pracowali Czesław Miłosz, Konstanty Idelfons Gałczyński, Teodor Bujnicki.
3 dzień
Ciąg dalszy zwiedzania w Wilnie
Panorama Wilna ze wzgórza Trzech krzyży albo z wieży widokowej Zamku górnego księcia Giedymina (wjazd kolejką 2 lt., wejście na wieżę 5 lt.)
kościół św. Anny, Klasztor bernardynów i kościół św. Franciszka (ze zwiedzaniem wnętrz klasztornych- wstęp 6 lt.)
muzeum A. Mickiewicza (wstęp 4 lt.)
Zaułek Literacki w którym mieszkali Adam Mickiewicz, Czesław Miłosz.
Dom Juliusza Słowackiego
Cmentarz na Rossie- jedna z najstarszych nekropolii Wilna, gdzie na cmentarzu wojskowym spoczywa matka Marszałka Józefa Piłdsuckiego Maria z Billewiczów oraz serce marszałka. Pochowani są tutaj również Kazimierz Wilczyński, Władysław Syrokomla, ojciec Juliusza Słowackiego Euzebiusz Słowacki, oraz jego ojczym August Becu.
kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu ufundowany przez hetmana litewskiego Michała Kazimierza Paca, nazywany perłą baroku.
Przejazd do Jaszun w których często bywał Juliusz Słowacki w pałacu Balińskich, spacerował po parku z Ludwiką Śniadecką. W pierwszej połowie XIX w. Jaszuny były centrum kultury, odwiedzali je często Stanisław Jundziłł, Tomasz Zan, Adam Mickiewicz, Edward Odyniec, Paweł Brzostowski.
Cmentarz nieopodal pałacu gdzie spoczywają Jan Śniadecki profesor astronomii i matematyki, rektor Uniwersytetu Wileńskiego, historyk Michał Baliński, psychiatra Jan Baliński.
Powrót do Wilna.
4 dzień
Troki – 30 km od Wilna pośród jezior mieści się dawna stolica państwa litewskiego, oraz główne skupisko Karaimów zamieszkujących na Litwie od końca XIV stulecia.
Zamek na wyspie siedziba książąt litewskich – Kiejstuta oraz jego syna Witolda
(ceny biletów dorośli 14 lt., uczniowie i studenci 6 lt., emeryci 8 lt., bilet na fotografowanie osobno 4 lt.). Spacer nad jeziorem Galve (jest możliwość popływać statkiem), kenesa (bożnica karaimska), ulica Karaimska.
Przejazd do Kowna.
Kowno – miasto w widłach Wilii i Niemna. Pierwsza wzmianka o Kownie pochodzi z poł XIV stulecia. Dzisiaj jest drugim co do wielkości miastem Litwy.
kowieńska starówka: Ruiny zamku, kościół św. Jerzego, Rynek, Ratusz kowieński, gimnazjum Jezuitów gdzie wykładał A. Mickiewicz, Dom Perkunasa(domek kupiecki hanzaetycki z XVI wieku), kościół wniebowzięcia NMP nad Niemnem. Archikatedra Bazylika św. Piotra i PawłaPanorama kowieńskiej starówki w ujściu Wilii do Niemna ze wzgórza Aleksotos
kościół św. Michała Archanioła (była cerkiew garnizonowa św. Piotra i Pawła) Spacer Aleją Wolności (arteria XIX w.), chętni zwiedzają muzeum diabłów (wstęp płatny.)
Powrót do Polski